کپسول کوبالین نوتراکس 30 عددی | حاوی ویتامین ب 12

کپسول کوبالین نوتراکس Nutrax Cobalyn Capsules مکمل حاوی ویتامین ب ۱۲ است. کپسول کوبالین نوتراکس باعث کمک به تامین ویتامین ب۱۲ مورد نیاز بدن می شود و همچنین در افرادی که دچار کمبود این ویتامین شده اند، این کمبود را جبران می کند.

ویتامین ب ۱۲ موجود در کپسول کوبالین نوتراکس همچنین به ساخت گلبول های قرمز خون کمک می کند. کمبود ویتامین ب ۱۲ در بدن باعث کم خونی ناشی از فقر ویتامین ب۱۲ خواهد شد. از مزایای دیگر ویتامین ب۱۲ موجود در کوبالین نوتراکس باعث بهبود عملکرد سیستم عصبی بدن خواهد شد. در هر کپسول کوبالین نوتراکس به میزان 1000 میکروگرم ویتامین ب۱۲ یا سینوکوبالامین وجود دارد که این مقدار بیش از نیاز روزانه شما به این ویتامین خواهد بود. کپسول کوبالین نوتراکس می تواند برای افرادی که دچار کمبود این ویتامین هستند مفید باشد.

کپسول کوبالین نوتراکس در اندازه ۳۰ عددی و فاقد شیرین کننده و هر گونه مواد نگهدارنده است. این محصول همچنین فاقد گلوتن، تخم مرغ، سویا، شیر و مواد حساسیت زاست.

سایر محصولات و مکمل های ویتامین را مشاهده کنید.

مشخصات کپسول کوبالین نوتراکس:

• کمک به بهبود عملکرد سیستم عصبی بدن
• جلوگیری از کم خونی ناشی از فقر ویتامین ب۱۲
• کمک به ساخت گلبول های قرمز خون
• تامین ویتامین ب ۱۲ مورد نیاز بدن
• جبران کمبود ویتامین ب۱۲
• فاقد گلوتن، سویا، شیر، گندم، تخم مرغ و هرگونه شیرین کننده و نگهدارنده

نحوه مصرف کپسول کوبالین نوتراکس:

روزانه ۱ عدد کپسول کوبالین و یا طبق دستور پزشک همراه با یک لیوان آب مصرف گردد.

ترکیبات کپسول کوبالین نوتراکس (در هر کپسول):

ویتامین B12:

ویتامین B12 یا کوبالامین به طور طبیعی در غذاهای حیوانی یافت می شود. همچنین می توان آن را به غذاها یا مکمل ها اضافه کرد. ویتامین B12 برای تشکیل گلبول های قرمز و DNA مورد نیاز است. همچنین نقش کلیدی در عملکرد و رشد سلول های مغز و عصبی دارد. غذاهایی که به طور طبیعی حاوی ویتامین b12 هستند، از جمله ماهی، صدف، جگر، گوشت، تخم مرغ، مرغ و محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست.

ویتامین B12 به پروتئین موجود در غذاهایی که می خوریم متصل می شود. در معده، اسید هیدروکلریک و آنزیم ها ویتامین B12 را به شکل آزاد آن جدا می کنند. از آنجا، ویتامین B12 با پروتئینی به نام فاکتور داخلی ترکیب می شود تا بتواند در روده کوچک جذب شود.

مکمل ها و غذاهای غنی شده حاوی B12 به شکل آزاد هستند، بنابراین ممکن است راحت تر جذب شوند. انواع مکمل های ویتامین B12 موجود است. اگرچه ادعاهایی وجود دارد که اشکال خاصی - مانند قرص های زیر زبانی یا مایعاتی که در زیر زبان قرار می گیرند تا از طریق بافت های دهان جذب شوند - جذب بهتری نسبت به قرص های سنتی دارند، مطالعات تفاوت مهمی را نشان نداده اند. قرص‌های ویتامین B12 در دوزهای بالا بسیار بالاتر از حد مجاز رژیم غذایی در دسترس هستند، اما این مقادیر بالا لزوماً مقداری نیستند که جذب می‌شوند، زیرا به مقدار کافی از فاکتور ذاتی نیز نیاز است. در موارد کمبود شدید ویتامین B12 به دلیل فاکتور داخلی ناکافی (کم خونی پرنیشیوز)، پزشکان ممکن است تزریق B12 در عضله را تجویز کنند.

مقادیر توصیه شده ویتامین ب ۱۲:

RDA: مقدار مجاز رژیم غذایی توصیه شده برای مردان و زنان 14 سال و بالاتر 2.4 میکروگرم (mcg) در روز است. برای بارداری و شیردهی مقدار آن به ترتیب به 2.6 میکروگرم و 2.8 میکروگرم در روز افزایش می یابد.

UL: سطح بالای مصرف قابل تحمل (UL) حداکثر دوز روزانه است که بعید است عوارض جانبی نامطلوبی در جمعیت عمومی ایجاد کند. هیچ حد بالایی برای ویتامین B12 تعیین نشده است، زیرا هیچ سطح سمی ثابتی وجود ندارد. با این حال، برخی شواهد نشان می دهد که مکمل های 25 میکروگرم در روز یا بیشتر ممکن است خطر شکستگی استخوان را افزایش دهند.

ویتامین B12 و سلامتی:

ویتامین B12 در تجزیه پروتئینی به نام هموسیستئین نقش دارد. سطوح بالای هموسیستئین با افزایش خطر بیماری قلبی و سکته مرتبط است، زیرا ممکن است باعث تشکیل لخته های خون و سلول های رادیکال آزاد اضافی شود و ممکن است عملکرد طبیعی عروق خونی را مختل کند. کمبود ویتامین B12 کافی می تواند سطح هموسیستئین را افزایش دهد.

اگرچه مطالعات اپیدمیولوژیک نشان داده اند که مکمل ویتامین B12 می تواند سطح هموسیستئین را کاهش دهد، اما به طور مداوم کاهش خطر حوادث قلبی عروقی در مصرف این ویتامین را نشان نداده است. بنابراین انجمن قلب آمریکا از استفاده روتین از مکمل های ویتامین B در کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی حمایت نمی کند. با این حال، مکمل های ویتامین B12 می تواند برای برخی از افراد با انواع ژنتیکی که منجر به سطوح بالای هموسیستئین می شود، مهم باشد.

سطوح بالای هموسیستئین با بروز بیشتر بیماری آلزایمر، زوال عقل و زوال شناختی مرتبط است. مشابه بیماری قلبی عروقی، اگرچه تحقیقات نشان داده است که مکمل ویتامین B12 سطح هموسیستئین خون را کاهش می دهد، اما این به کاهش نرخ زوال شناختی ترجمه نشده است. یک مرور کاکرین روی مکمل‌های اسید فولیک و شناخت، با یا بدون ویتامین B12، تأثیر قابل‌توجهی از مکمل‌ها در مقابل دارونما بر عملکرد شناختی در افراد مسن سالم یا افراد مبتلا به زوال عقل پیدا کرد. مرور دیگری از 14 کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده نیز شواهد ثابتی مبنی بر فواید استفاده از مکمل‌های ویتامین B12، به تنهایی یا همراه با سایر مکمل‌های ویتامین B، بر عملکرد شناختی در افراد دارای عملکرد شناختی طبیعی یا ناتوان نشان داد.

منابع غذایی ویتامین ب ۱۲:

•      ماهی، صدف
•      کبد حیوانات
•      گوشت قرمز
•      تخم مرغ
•      طیور
•      محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست
•      مخمر مغذی غنی شده
•      غلات صبحانه غنی شده
•      شیر سویا یا برنج غنی شده

علائم کمبود و سمیت ویتامین ب ۱۲:

اندازه گیری ویتامین B12 در خون در واقع بهترین راه برای تعیین کمبود یک فرد نیست، زیرا برخی از افراد با کمبود می توانند سطح B12 خون طبیعی را نشان دهند. سطوح خونی متیل مالونیک اسید، محصول تجزیه پروتئین و هموسیستئین نشانگرهای بهتری هستند که فعالیت واقعی ویتامین B12 را ثبت می کنند. این مقادیر با کمبود ویتامین B12 افزایش می یابد. تخمین زده می شود که تا 15 درصد از جمعیت عمومی کمبود ویتامین B12 دارند.

عواملی که ممکن است باعث کمبود ویتامین B12 شود:

پرهیز از محصولات حیوانی:

افرادی که گوشت، ماهی، مرغ یا لبنیات نمی خورند در خطر کمبود ویتامین B12 هستند، زیرا این ویتامین به طور طبیعی فقط در محصولات حیوانی یافت می شود. مطالعات نشان داده است که گیاهخواران سطح ویتامین B خون پایینی دارند. به همین دلیل، کسانی که از رژیم گیاهخواری یا وگان پیروی می کنند باید غذاهای غنی شده با B12 یا مکمل B12 را در رژیم غذایی خود بگنجانند. این امر به ویژه برای زنان باردار مهم است، زیرا جنین برای رشد عصبی به ویتامین B12 کافی نیاز دارد و کمبود آن می تواند منجر به آسیب دائمی عصبی شود.

عدم وجود عامل درونی کم خونی:

پرنیشیوز یک بیماری خودایمنی است که به سلول های روده حمله می کند و به طور بالقوه آن را از بین می برد، به طوری که فاکتور ذاتی وجود نداشته باشد، که برای جذب ویتامین B12 بسیار مهم است. اگر کمبود ویتامین B12 رخ دهد، انواع دیگری از کم خونی و آسیب عصبی ممکن است ایجاد شود. حتی استفاده از مکمل B12 با دوز بالا نیز مشکل را حل نمی کند، زیرا عامل ذاتی برای جذب آن در دسترس نیست.

اسید معده ناکافی:

یا داروهایی که باعث کاهش اسید معده می شوند یکی از دلایل شایع کمبود B12، به ویژه در افراد مسن، کمبود اسید معده است، زیرا اسید معده برای آزادسازی ویتامین B12 از غذا مورد نیاز است. تخمین زده می شود 10 تا 30 درصد از بزرگسالان بالای 50 سال در جذب ویتامین B12 از غذا مشکل دارند. افرادی که به طور منظم داروهای سرکوب کننده اسید معده را برای شرایطی مانند بیماری ریفلاکس معده (GERD) یا بیماری زخم معده (مانند مهارکننده‌های پمپ پروتون، مسدودکننده‌های H2 یا سایر آنتی اسیدها) مصرف می‌کنند، ممکن است در جذب ویتامین B12 از غذا مشکل داشته باشند. این داروها می توانند ترشح اسید معده را کاهش دهند یا تولید اسید معده را کاهش دهند. در تئوری این می تواند از آزاد شدن ویتامین به شکل قابل استفاده آزاد آن در معده جلوگیری کند.

با این حال، تحقیقات افزایش شیوع کمبود را در افرادی که از این داروها استفاده می کنند نشان نداده است. هرکسی که برای مدت طولانی از این داروها استفاده می کند و به دلایل دیگر در معرض خطر کمبود ویتامین B12 است، باید تحت نظر پزشک باشد. آنها همچنین ممکن است از غذاهای غنی شده یا مکمل های حاوی ویتامین B12 استفاده کنند، زیرا این اشکال معمولاً به خوبی جذب می شوند و به اسید معده نیاز ندارند.

جراحی های روده:

یا اختلالات گوارشی که باعث سوء جذب می شود. جراحی هایی که بر معده که در آن فاکتور داخلی ساخته می شود یا ایلئوم (آخرین قسمت روده کوچک) که ویتامین B12 جذب می شود، تأثیر می گذارد، می تواند خطر کمبود را افزایش دهد. برخی بیماری ها از جمله کرون و بیماری سلیاک که بر دستگاه گوارش تأثیر منفی می گذارند نیز خطر کمبود را افزایش می دهند.

علائم کمبود ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•      کم خونی مگالوبلاستیک - وضعیتی با اندازه بزرگتر از گلبول های قرمز خون طبیعی و مقدار کمتر از حد طبیعی. این به این دلیل است که ویتامین B12 کافی در رژیم غذایی وجود ندارد یا جذب ضعیفی دارد
•      کم خونی پرنیشیوز - نوعی کم خونی مگالوبلاستیک ناشی از فقدان فاکتور داخلی به طوری که ویتامین B12 جذب نمی شود.
•      خستگی، ضعف
•      آسیب عصبی همراه با بی حسی، سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها
•      از دست دادن حافظه، سردرگمی
•      زوال عقل
•      افسردگی
•      تشنج

سمیت ویتامین ب ۱۲:

ویتامین B12 یک ویتامین محلول در آب است، بنابراین هر مقدار مصرف نشده از طریق ادرار از بدن خارج می شود. به طور کلی، تا 1000 میکروگرم در روز از یک قرص خوراکی برای درمان کمبود، بی خطر در نظر گرفته می شود. مؤسسه پزشکی بیان می کند: "هیچ عوارض جانبی با دریافت بیش از حد ویتامین B12 از غذا و مکمل ها در افراد سالم مرتبط نیست." با این حال، مهم است که یک مکمل با دوز بالا از هر نوع را بدون مشورت با پزشک خود شروع نکنید.

توصیه، هشدار و عوارض مصرف کوبالین:

• در دوران بارداری و شیردهی با مشورت پزشک مصرف گردد.
• مقدار توصیه شده را بدون مشورت با پزشک افزایش ندهید.
• در صورت وجود سابقه حساسیت به ویتامین B12 و کبالت از مصرف فرآورده پرهیز گردد.
• در صورت پیدایش هرگونه علائم حساسیت، مصرف فرآورده را قطع نموده و با پزشک تماس گرفته شود.
• مصرف فرآورده در بیماران دارای کم خونی با عامل ناشناخته ممنوع است. در کم خونی های ناشی از کمبود آهن یا اسید فولیک، زیر نظر پزشک معالج مصرف گردد. همچنین مصرف فرآورده در بیماران با کم خونی پلی سیتمی ورا (Polycythemia Vera) با احتیاط و زیر نظر پزشک باشد.
• مصرف فرآورده در افراد با بیماری نوروپاتی ارثی عصب بینایی لبر (LHON) ممنوع می باشد.
• مصرف فرآورده در بیماران با کمبود پتاسیم سرم خون (هایپو کالمی) با احتیاط و زیر نظر پزشک انجام گیرد. در این افراد بررسی میزان پتاسیم خون ضروری است و در صورت نیاز بایستی همزمان با مصرف این فرآورده، پتاسیم نیز تجویز گردد.
• به دلیل مشکل جذب فرآورده در افراد با اختلالات جذب غذایی، پانکراتیت، سابقه جراحی معده/ روده، بیماری های معده/ روده مانند کرون و کولیت و نیز سابقه پرتوزدگی روده کوچک، مصرف این فرآورده توصیه نمی گردد.
• در صورت وجود عفونت و اورمی مصرف فرآورده با احتیاط زیر نظر پزشک انجام گیرد.
• مصرف فرآورده برای کودکان توصیه نمی گردد.
• به دلیل تداخل B12 با آنتی بیوتیک های گلیکوزیدی (جنتامایسین، نئومایسین و توبرامایسین)، کلشی سین، آمینوسالسیلیک اسید و املاح آن، محصولات ضد تشنج (فنی توئین، فنوباربیتال و پریمیدون)، الکل، کلرامفنیکل، متفورمین، داروهای مهار کننده مغز استخوان (متوتروکسات، پیریمتامین) و دوز بالای ویتامین ث، در صورت مصرف همزمان با پزشک یا داروساز مشورت نمایید. برخی از داروها نظیر مهار کننده های پمپ پروتون (لنزوپرازول، امپرازول و ...) و آنتاگونیست های H2 مانند فاموتیدین و رانیتیدین می توانند جذب B12 را کاهش دهند.
• این فرآورده مکمل تغذیه ای است و جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری نمی باشد.

فرآورده ایمن می باشد لیکن در دوزهای بالاتر عوارضی می دهد که آن هم به ندرت در برخی مشاهده می گردد.:

• حساسیت به فرآورده چون حساسیت پوستی، کهیر و خارش
• عوارض گوارشی چون تهوع، استفراغ و اسهال موقت
• خستگی، سرگیجه و ضربان نامنظم قلب
• بی قراری و اضطراب