مصرف منظم مکمل‌ در دوران بارداری و شیردهی موردنیاز تمامی زنان بویژه در زنان با حاملگی پرخطر مثل ابتلای مادر به سوءتغذیه ، مصرف مواد مخدر ، نوجوانان باردار ، فواصل کم بارداری‌ها، زنان با سابقه‌ ی به دنیا آوردن نوزادان LBW ( وزن کم هنگام تولد ) و زنانی که بارداری‌های متعدد داشته اند ، است.

اسیدفولیک (ویتامین B9) : میزان نیاز به اسید فولیک در طی بارداری جهت تولید گلبول قرمز در مادر، سنتز DNA و رشد جنین و جفت و تشکیل لوله‌ی عصبی جنین ، افزایش پیدا می‌کند. کمبود فولات در مادر باردار با افزایش یافتن وقوع ناهنجاری‌های مادرزادی شامل شکاف کام و لب‌ها و نقص لوله عصبی (NTD) و زایمان زودرس همراه است. ویتامین B12 : ویتامین B12 برای تولید گلبول های قرمز و سفید، هموگلوبین، پلاکت ها و سایر اجزای تشکیل دهنده خون در مغز استخوان ضروری می باشد و کمبود آن می تواند باعث بروز کم خونی شدید و سایر بیماری های خونی گردد.

ویتامین A : کمبود ویتامین A تراتوژنیک می‌باشدکه در کشورهای در حال توسعه به صورت خشکی چشم دیده می‌شود. غلظت ویتامین A در خون بند ناف انسان با وزن هنگام تولد ، محیط دور سر ، قد و طول بارداری ارتباط دارد. کم بودن غلظت ویتامین A در مادر می‌تواند منجر به کاهش اندازه‌ی کلیه در نوزادان گردد. کودکانی که به طور نارس به دنیا می آیند دارای ذخایر پایین ویتامین A و عملکرد ضعیف ریه هستند.

ویتامین D : ویتامین D عملکرد ایمنی و تکامل مغز را ارتقا می‌بخشد. کمبود این ویتامین در دوران بارداری ، فرد را مستعد ابتلا به پره‌اکلامپسی می‌کند که نوعی پرفشاری خون در دوران بارداری است و 8% زنان باردار به آن مبتلا می‌‌شوند. همچنین کمبود ویتامین D مادر با هیپوکلسمی ( کاهش کلسیم ) ، که می‌تواند به صورت معدنی شدن ناکافی استخوان جنین تظاهر نماید، هیپوپلازی مینای دندان نوزاد، یا تشنج‌ها همراه باشد. غلظت ویتامین D غالبا در خون نوزادان متولد شده از مادران دچار کمبود ویتامین D پایین است. تشکیل شدن ضعیف عضلات ، با کمبود ویتامین D همراه است.

ویتامین E : نیاز به ویتامین E در طی دوران بارداری افزایش می‌یابد و کمبود آن منجر به سقط جنین ، تولد زود هنگام ، مسمومیت پره‌اکلامپسی و تاخیر رشد داخل رحمی می‌گردد. کلسیم: جنین در حال رشد ، برای شکل‌گیری و رشد استخوان‌ها ، قلب ، اعصاب ، مفاصل سالم ، ضربان قلب منظم و توانایی انعقاد خون به کلسیم نیاز دارد. اگر در طی دوران بارداری کلسیم به میزان کافی دریافت نشود ، کودک کلسیم مورد نیاز خود را از استخوان‌های مادر کسب می‌کند که این امر ممکن است سلامتی مادر را به خطر بیاندازد. باید توجه داشت که حتی بعد از تولد کودک تا پایان دوره‌ی شیردهی نیز مادر به میزان بیشتری کلسیم نیاز دارد.

آهن : افزایش قابل ملاحظه حجم خون مادر در طول بارداری نیاز به آهن را بسیار افزایش می‌دهد. مصرف ناکافی آهن منجر به تولید پایین هموگلوبین ( بروز کم‌خونی ) و در نتیجه اکسیژن رسانی ناقص به رحم، جفت و جنین می‌شود. افزایش حجم کاری قلب در اثر کم‌خونی مادر همراه با افزایش برون‌ده قلب جنین می‌تواند منجر به زایمان زودرس ، عقب ماندگی رشد جنین ، وزن کم هنگام تولد یا سلامت پایین نوزاد باشد.

روی : رژیم غذایی فقیر از روی ، موجب مصرف ذخایر روی استخوان مادر نمی‌شود ؛ ولی وضعیت کمبود را به سرعت خطرناک می‌کند. کمبود روی بسیار تراتوژنیک است و به ناهنجاری‌های مادرزادی ، رشد غیرطبیعی مغز جنین و رفتارهای غیر عادی در نوزاد منجر می‌شود. زنانی که سطح روی پلاسمایی آنان پایین است ، 2.5 برابر بیشتر در معرض خطر به دنیا آوردن نوزاد با وزن کمتر از 2000 گرم هستند ؛ این خطر در زنان زیر 19 سال ، بسیار بیشتر است. ویتامین‌های گروه B نیز برای رشد مغز و سیستم عصبی جنین، رشد و تکامل سیستم عصبی مورد نیاز هستند. سوپرابیون پریناتال فرموله شده براساس نیاز زنان جامعه ایران و قابل مصرف در دوران بارداری و شیردهی است.